اخبار موسیقی ایران:«کیهان کلهر»، آهنگساز و نوازنده ایرانی کمانچه 14 ژوئن(25 خرداد ماه)، در «ادینبورو» و 15 ژوئن (26 خرداد ماه) در «لندن» به روی صحنه می رود. بنا بر این گزارش:کنسرت گروه همنوازان کیهان کلهر تا ماه آینده به مدت دو روز در «ادینبور» و «لندن» اجرا خواهد شد. بخشی از تور کنسرت‌های گروه همنوازان در سال 2012، با آواز «حسین علیشاپور» در انگلستان و اسکاتلند برگزار خواهد شد. سیامک جهانگیری (نی)، روزبه رحیمی (سنتور)، هادی آذرپیرا (تار)، علی بهرامی‌فرد (سنتورباس) و محمد ملاحسینی (تنبک)، کیهان کلهر را در این دو اجرا همراهی خواهند کرد.

«کیهان کلهر»، آهنگساز و نوازنده ایرانی در سال 1342 به دنیا آمد.«کمانچه» به عنوان ساز تخصصی و «سه‌تار» به عنوان ساز دوم این هنرمند است. دو اثر وی در سال 2004 میلادی نامزد جایزه «گرمی» شد. 

سایت «وورد میوزیک» می نویسد :«کیهان کلهر، هنرمند و نوازنده کمانچه ایرانی اجراهای بین المللی موفقی را با موسیقیدان های مشهوری چون «یو یو ما» نوازنده نامی ویولنسل آمریکایی چینی تبار به روی صحنه برده است. کلهر نوازنده ای مردمی است و به موسیقی ایرانی کاملا تسلط دارد. می توان گفت وی یکی از جهانی ترین موسیقی دان های ایرانی است.» 

سایت آلمانی «جاز اکو» می نویسد : «کلهر ساز جدیدی را با عنوان شاه کمان(the shah kaman،The king of bows )ابداع کرد که توسط «پیتر بی‌فین» هنرمند استرالیایی ساخته شد. کلهر معتقد است این ساز جدید، موسیقی کمانچه را متحول خواهد کرد، زیرا با این ساز قادر خواهد بود آهنگ های هارمونیک زیبایی را بنوازد. این ساز با ساز اصلی کمانچه دارای تفاوت های زیادی است، از سایز اصلی این ساز کوچکتر و یک سیم نیز بیشتر دارد به همین دلیل صدایی متفاوتی را خلق می کند.»

ایندپندنت می نویسد : «از اعضای منحصر به فرد گروه «کیهان کلر»، می توان به «علی بهرامی فرد» اشاره کرد. وی قطعات زیبایی را با کمک «سنتور باس» می نوازد. سنتور سازی است ایرانی و صدایی کاملا بسته و شنیدنی دارد. »

بی.بی.سی، می نویسد :« تبحر موسیقی کلهر به خوبی در آثارش نمود پیدا می کند. این موسیقی دان، در سالهای 1970 میلادی ایران را برای ادامه تحصیل ترک کرد اما بعد از مدتی  به کشورش بازگشت. باید گفت اگر کلهر به کشورش بر نمی گشت و در «اتاوا» (محل تحصیلش)اقامت می کرد، پیشرفت های سریعتری نصیبش می شد. زیرا وی یکی از بی نظیرترین موسیقی دان های ایرانی است که همانند ستاره ای در آسمان موسیقی مشرق زمین می درخشد.»

بازگشت کلهر از کانادا بعد از اتمام تحصیلاتش بهترین پاسخ به این سایت انگلیسی است زیرا نخبه های ایرانی بعد از اتمام تحصیلاتشان برای ارتقای سطح فرهنگ به کشورشان بازمی گردند. 

«اون»، سایت فرانسوی می نویسد : «صدای ساز کلهر صدایی بخصوص دارد و زمانی که ساز وی به صدا درمی آید ، تمام شنوندگان مسحور می شوند. ساز کمانچه صدایی نزدیک به صدای ساز غربی ویولن دارد. کمانچه جزو سازهای قدیمی کشور ایران محسوب می شود که در موسیقی های سنتی این کشور شنیده می شود. کلهر با استفاده از ساز قدیمی کمانچه، راهی به سوی آینده باز کرده است.»

سایت «ایندین تایمز» می نویسد : «کلهر به عنوان مردی از شرق به خوبی توانسته، موسیقی ایرانی را به جهانیان بشناساند. در نتیجه، وی یکی از شخصیت های اصلی موسیقی امروز است. موسیقی کلهر به دلیل اینکه به موسیقی مناطق مختلف ایران می پردازد، اهمیت خاصی دارد.»

کلهر همچنین در ژانویه سال 2008 میلادی کنسرتی را به همراه «کوارت زهی بروکلین رایدر» در شهر نیویورک به روی صحنه برد که در آن قطعاتی از آلبوم «شهر خاموش» نواخته شد. مدتی بعد، وی قطعاتی از آهنگ هایش را نیز با گروه «ملی لیون» به روی صحنه برد. 

«کلهر» و «فرد» موسیقی های جذاب «کردی» نواخته اند که توجه جهانیان را جلب کرده است. آهنگ زیبای «تنها نخواهم ماند» یکی از آهنگ هایی است که در این اجرا با شاه کمان نواخته خواهد شد. 

نقل از وبلاگ همایون شجریان

ساعتی پیش یادداشتی از استاد محمدرضا شجریان پیرامون کنسرت اخیر همایون شجریان و گروه همنوازان حصار، بر روی سایت شرکت دل‌آواز (+) قرار گرفت. متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

شب چهارشنبه اول اردیبهشت‌ماه هشتاد و نه، وقتی برای دیدن برنامه‌ی کنسرت همایون و علی قمصری و گروه حصار به سالن میلاد وارد شدم در ابتدا شور و هیجانی از حق‌شناسی و تشویق باشندگان را شاهد بودم که در پاسخ به آن هر چه می‌کردم باز ناتوان بودم. لحظه‌ای آرام گرفتیم تا با ورود هنرمندان جوان رقص رنگین‌کمان صداها و چهچهه‌ها آغاز شود.

نظم سالن خوب بود و صدابرداری از همیشه بهتر بود. گروه همنوازان حصار، جوانان برخاسته از اصالت فرهنگ خانواده‌‍‌های موسیقی ایران با سرپرستی و آهنگسازی علی قمصری در کنار همایون از برخی دیواره‌ها و حصارهای دست و پا گیر سنت‌های کهن گذشته، ضمن احترام و فراگیری و حفظ نژادگی هنر آوا و نوای برخاسته از فکر و دست و پنجه و حنجره و دل‌های سازندگان و حافظان نغمات، مقام‌ها و ردیف‌ها و آهنگ‌های زندگی مردمان هر گله از سرزمین پهناور و کهن ایران‌زمین، ندای انباشته در اندیشه و دل‌های معصومانه‌ی خود را، به‌گونه‌ای دیگر از عرف گروه‌نوازی‌های شناخته‌شده‌ی صدساله‌ی اخیر که هر کدام در زمان خود تحسین‌برانگیز و دلنشین بوده‌اند، با واژه‌ها (موتیف‌ها) و نغمات و رنگین‌کمان صداهای زیر و بم و ریتم‌های پر شور و حال برخاسته از دل علی قمصری را به گوش جان رساندند.

شنونده در این شب می‌باید چهار تا چشم و گوش دیگر از کنار دستی خود قرض می‌گرفت تا ببیند و بشنود این جوانان پرانگیزه چه فتنه‌ای به‌پا کرده‌اند. پنجاه سال است که در موسیقی حرفه‌ای در کنار اساتید و هنرمندان بزرگ و صاحب سبک و آفرینش بوده‌ام. از آنها آموختم و نیز ارائه و تدریس کردم، با دیگر موسیقی‌های پیشرفته‌ی ملل کم و بیش آشنا بوده و به‌دقت گوش کرده‌ام، از کلاسیک تا جاز و پاپ ماندگار گرفته تا موسیقی‌هایی که هر چند سال یک‌بار از درون جوامع برمی‌خیزد و فروکش می‌کند را شنیده‌ام، اما اندیشه‌ی ریتمیک آهنگینی بدین‌گونه که ثانیه‌های زودگذر را متوقف کند و هر ثانیه بیش از ده صدای هماهنگ در پیوند با واژه‌های دلنشین و ریتم‌های ترکیبی و پیچیده را بیافریند تا به‌حال ندیده‌ام، منظورم سرعت در نوازندگی نیست بل در زمانی زودگذر پیوند هنرمندانه و منطقی صداهای یک واژه از جملگان بر آمده از اندیشه‌ی علی قمصری است، که با تردستی نوازندگان پرشور و جوانش همچون چکاچک شمشیرهای آهنگین سرداران جوان، گاه می‌جنگد و گاه نغمه‌ی همنوایی سرمی‌دهد و گاه چون آواز عاشقانه‌ی مرغان کوچک و بزرگ جنگل‌های سرسبز که با نغمه دلبری و دلدادگی جفت خود را به میهمانی زندگی می‌خوانند به‌گوش جان می‌رسید.

این‌همه برخاسته از شهامت جوانانی است که در شرایط مناسب، بار درون خود را آزاد می‌کنند و شور و شادی می‌بخشند. هر بار که شاهد شهامت هنرمندانه‌ی هنرمندی خلاق بوده‌ام دیده‌ام که چگونه دل‌های زمانه تسخیر او شده و با او زندگی کرده‌اند، نمونه‌ی آشکارش استاد حسین علیزاده است که آغازگر راهی در آهنگسازی و همنوازی شد که هنرمندان بعد از او این جرئت و شهامت را پیش رو دارند و موفقیت او را همچنان شاهدند.

عکس‌ها: علی کاشانی (شجریانی‌ها) - حنانه شفیعی (وبلاگ دوست‌داران همایون شجریان)

علی قمصری به‌شکلی گاه نه چندان دور و گاه متفاوت و مخصوص خود، صداهای زیر و بم و هماهنگ را به بازی هنرمندانه می‌گیرد و چون آبشاری بر دل شنونده می‌ریزد. شهامتش از حد گذشته و گستاخانه صداها را مجبور به همزیستی مسالمت‌آمیز می‌کند. از طرز کارش پیداست که امکانات سازها و نوازندگان را به‌خوبی می‌شناسد. تک‌تک نوازندگان جوان، سامان صمیمی، نگار خارکن، نوشین پاسدار، عربشاهی، مصباح قمصری، رضایی‌نیا، نصیری و آئین مشکاتیان همگی در صحنه خوش درخشیدند و به‌هنگام توان و استعداد همنوازی و همنوایی خود را نشان دادند. سهراب پورناظری شهامت و استعداد فوق‌العاده‌ای در نوازندگی و هماهنگی از خود نشان داد. علی قمصری خود چیره‌دست و مسلط ساز را در اسارت خود داشت و صحنه را به‌خوبی اداره می‌کرد.

چنین قطعات سریع و پیچیده را در استودیو به‌راحتی می‌توان با چند بار تکرار ضبط کرد؛ اما برای صحنه جرئت و اعتماد به نفس و تمرینات فشرده را طلب می‌کند که همگی داشتند. همایون نشان داد که فرزند خلف نغمه و آواز است و ریتم‌ها هر قدر ترکیبی و پیچیده باشند به‌راحتی از عهده بر می‌آید و با استفاده از تکنیک خود تحسین و تشویق همگان را بر می‌انگیزد. در آن شب، این جوانان پر استعداد کاری کردند که هر بیننده‌ای به‌پا می‌خاست و با کف زدن‌ها و فریاد شادی سالن را روی سر خود می‌گذاشتند.

در چهره‌ی علی قمصری به‌خوبی دیده می‌شد پدیده‌ای است پرانگیزه که می‌تواند صحنه‌های بین‌المللی را تسخیر کرده و شگفتی بیافریند. در همین جا با ذکر نکته‌ای معترضه به پدران و مادران و مسئولان امور بسنده می‌کنم. که توان و استعداد جوانان را باور کنیم. انباشت این نیروهای پرانگیزه و هدف را ناروا داشته، راه آزاد شدن و به هدف رسیدن آنها را فراهم کنیم. ما در همه‌ی زمینه‌های اجتماعی، از ریاضی و فیزیک و صنعت و هنر گرفته تا پزشکی و ورزش و فرهنگ و ... فراوان نیروهای انباشته در درون جوانان داریم که باید راه آزاد شدن مفید این نیروها را دریابیم و برنامه‌ریزی کنیم تا به‌شکل شایسته‌ای در جهت تعالی زندگی آینده‌ی مردم به پیش رود و آرامش اجتماعی به بار آورد. و الا انباشت و فشردگی آن به انفجاری تبدیل شده که جز ویرانی، پریشانی جامعه و پشیمانی حاصلی به بار نخواهد آورد.

یک از صدها سخن این بود و ما گفتیم.

محمدرضا شجریان 2/2/1389

دانـلـود متـن یـادداشـت
با دست‌خط استاد شجریان

تار،سه‌تار،تنبور و اکثر سازهای ایرانی را از چوب درختان مختلف میتوان ساخت،
اما مناسبترین آنها چوب درخت توت است که آنهم انواع مختلفی دارد:
توت سیاه{شاتوت}، توت سفید،توت نرک، که توت سیاه از همه مناسبتر است.
دلایل فراوانی برای استفاده از این چوب هست از جمله:
ا- صدادهی مطلوب
2- رگه‌های بسیار زیبا بخصوص اگر صحیح برش داده شوند
3- مقاوم بودن در مقابل افات

نحوه برشکاری برای ساخت کاسه تار
کنده را به قطعات 50 سانتی متری از طول تقسیم کرده برش میزنیم،
کنده مذکور را از وسط دو تکه میکنیم{برش عمودی}
ابخور و پوست ان را کاملا با رندیدن میگیریم
تا دو مکعب مستطیل  50 در 14 در 24سانتیمتری باقی بماند.
حال باید الگوی دور کاسه را به ترتیب روی هردو قرار داده،خط کشیده و برش بزنیم.
این دو تکه برش خورده دو طرف کاسه تار را تشکیل میدهند
 که انهارا موقتا به هم چسبانده و بیرون کاسه را میتراشیم،
 سپس انها را از هم باز کرده و با مغار مناسب داخل هرکدام جداگانه خالی میشود.
ساخت یک تار مراحل مختلفی دارد که اگر تمام آنها به درستی انجام گیرند
یک تار زیبا و خوش خوان ساخته میشود، آنچه گفته شد آغاز این راه دشوا اما شیرین است.

{ نقطه
 سر خط
 اینجاست که میرویم...
 B م.میرزاپور }